Ζωντάνεψα
τα γράμματα, και χόρεψα στα
μάτια μου μπροστά
θυμήθηκα τα βράδια μας, που
χόρευα αγάπη μου με σένα
στο μίνα έξι γράμματα, που
στέλλω είναι λίγα τελικά
σου είπα πως θα άγραφα, μα
γράφο τη να πω τα χω χαμένα
και έχω για σένα εφτά ζωές
έχω για σένα εφτά ζωές
εγώ να χάσω
γύρισε πόσο
δεν πόρο, δεν πόρο
δεν πόρο να σε ξεχάσω
και έχω για σένα εφτά ζωές
έχω για σένα εφτά ζωές
εγώ να χάσω
γύρισε πόσο
δεν πόρο, δεν πόρο
δεν πόρο να σε ξεχάσω
σε παίρνω στο τηλέφωνο, μα
κλίνουμε στα τρία τα λεπτά
εμείς η διό που καίγαμε, τα
σύρματα σκέτων του
τηλεφωνώ
να έρθεις θέλω γρήγορα, μα
μόνη ζω εγώ παρόλα αυτά
μοιραία τώρα γίνομε,
συνένοχη στο άγημα του
χρόνο
και έχω για σένα εφτά ζωές
έχω για σένα εφτά ζωές
εγώ να χάσω
γύρισε πόσο
δεν πόρο, δεν πόρο
δεν πόρο να σε ξεχάσω
και έχω για σένα εφτά ζωές
έχω για σένα εφτά ζωές
εγώ να χάσω
γύρισε πόσο
δεν πόρο, δεν πόρο
δεν πόρο να σε ξεχάσω
και έχω για σένα εφτά ζωές
έχω για σένα εφτά ζωές
εγώ να χάσω
γύρισε πόσο
δεν πόρο, δεν πόρο
δεν πόρο να σε ξεχάσω
|
Zontanepsa ta
grammata, kai horepsa sta matia mou mprosta
8umi8ika ta vradia mas, pou horeua agapi mou me
sena
sto mina eksi grammata, pou stello einai liga
telika
sou eipa pos 8a agrafa, ma grafo ti na po ta ho
hamena
kai eho gia sena efta zoes
eho gia sena efta zoes
ego na haso
gurise poso
den poro, den poro
den poro na se ksehaso
kai eho gia sena efta zoes
eho gia sena efta zoes
ego na haso
gurise poso
den poro, den poro
den poro na se ksehaso
se pairno sto tilefono, ma klinoume sta tria ta
lepta
emeis i dio pou kaigame, ta surmata sketon tou
tilefono
na er8eis 8elo grigora, ma moni zo ego parola
auta
moiraia tora ginome, sunenohi sto agima tou hrono
kai eho gia sena efta zoes
eho gia sena efta zoes
ego na haso
gurise poso
den poro, den poro
den poro na se ksehaso
kai eho gia sena efta zoes
eho gia sena efta zoes
ego na haso
gurise poso
den poro, den poro
den poro na se ksehaso
kai eho gia sena efta zoes
eho gia sena efta zoes
ego na haso
gurise poso
den poro, den poro
den poro na se ksehaso |
